Na een koele nacht dankzij onze airco op de hotelkamer zijn wij begonnen aan de tweede dag en een “tempo doeloe” dag ingelast. In en rond het hotel was zoveel te genieten van het landschap, zee en de tempel van Tanah Lot. Bali wordt ook wel het eiland van de Goden genoemd. Een terechte benaming voor dit schitterend eiland in de Indische oceaan. Als gast van dit hotel voelden wij ons ook min of meer een beroemdheid en dat komt vooral door de behandeling die wij hier mochten ondergaan door al het personeel. Waar je ook maar kwam was al het personeel heel erg vriendelijk en behulpzaam. Na een heerlijk ontbijt waren wij de omgeving van het hotel aan het verkennen. Een en al panoramische uitzichten op de Indische oceaan en uiteraard op de toeristische tempel van Tanah Lot. Heel vervelend is dat de lenzen van mijn fotoapparatuur door de vochtigheid aanslaan en dat was te merken op de foto’s. Bij elke foto die wij namen, moesten wij eerst de lenzen droog wrijven. Gelegen op een hemelbed in de tuin van het hotel waarbij wij uitkeken op de oceaan en luisterend naar de branding waarbij de golven wel 2 tot 3 meter hoog kwamen en bij het vallen een geweldig kabaal maakten, vielen wij als een blok in slaap. Wakker geworden door een bediende van het hotel die ons vroeg of wij wat wilden eten of drinken, hadden wij maar een drankje besteld. Had mij deze keer tegoed gedaan aan een Bintang bier en dat smaakte voortreffelijk. De bediende gelukkig gemaakt met een fooi van 10.000 Rupiah, besloten wij maar eens aan de lunch te beginnen. Na de lunch hotelkamer opgezocht en de warmte van mij afgespoeld door een heerlijke douche te nemen, werden wij verrast met een tropische regenbui. Een regenbui die ik zelden in Europa ben tegengekomen. Heel veel regen en de nodige donderbuien zorgden ervoor dat het terrein binnen mum van tijd blank stond. Gezeten op het balkon keken wij vol bewondering naar dit natuur verschijnsel en waarschijnlijk door het vallen van de regendruppels vielen wij dan ook spontaan in slaap op het balkon van onze slaapkamer. Wat een leven! Na deze verkwikkende regenbui zijn wij vertrokken naar onze vrienden Louis en Inge en hadden daar wat zitten bijkletsen over hun leven op Bali. Uiteindelijk afgesloten met een etentje in een restaurant waar bij geholpen werden door de hele familie van het restaurant. Wij waren met z’n viertjes de enige gasten en hadden tot onze beschikking: twee koks, drie bediendes en een eigenaar die toezicht hield op het gehele spektakel. Het eten werd min of meer klaargemaakt aan ons tafeltje en dat gaf ook een bijzonder tintje aan ons bezoek van dit restaurant. Na de nodige vriendelijkheden uitgewisseld te hebben, waren wij vertrokken richting ons hotel en daar de dag nog doorgesproken waren wij uiteindelijk in slaap gevallen.
