Travel Diary USA 2015
USA 2015/Route 66: 18 april 2015
De wekker liep af om 05.15 uur. Het avontuur Route66 kan beginnen. De laatste spulletjes nog inpakken. “Hebben wij alles bij ons”. Een vraag die wij vandaag naar Schiphol vaak zullen herhalen. Geen vertragingen. Het vliegtuig ✈️staat klaar op Schiphol. USA here we come??? Loes & Richard ophalen! Schiphol. We made it! Druk op Schiphol. We staan in lijn voor een veiligheids check. Het boarden is dus begonnen. United Airlines UA908 was een goede vlucht. Vliegtuig was vol. We hebben nooduitgang plaatsen. Veel beenruimte maar wel erg koud. Een dekentje was geen overbodige luxe.. Helaas zoals bij veel luchtvaartmaatschappijen is de kwaliteit van service veel minder geworden dan 10 jaar geleden. Tendens die een beetje past bij de tijd waarin wij leven. Verder een uitstekende maatschappij. Onze aankomst ging hier ook vlotjes. De douane zal altijd onvriendelijk blijven. Het zoeken naar onze bus was snel gevonden. En na een aantal halte’s zijn wij in onze hotel The Whitehall aangekomen. Chicago “The Windy City” doet zijn naam alle eer aan. Een mooie stad ontsiert door heel veel bedelaars. Jammer dat ook hier in de USA het verschil tussen arm en rijk zo groot is. We hebben een flinke stadswandeling gemaakt. Een bezoek aan Navy Pier en de mondaine winkelstraat Magnificent Line.
USA 2015/Route 66: 19 april 2015
Vandaag een verkenning over de stad Chicago. We hebben heel veel bezienswaardigheden te voet gedaan. Af en toe gebruik gemaakt van het openbaar vervoer. De dag begon uiteraard met een stevig ontbijt. En waar kan je dit dan het beste doen. Uiteraard bij Lou Mitchell’s restaurant. Een echte route66 icoon. Zelfs Obama en Bush hebben hier ontbeten. Verder een bezoek gebracht aan Willis Tower, Millennium Park, Buckingham Fontein, China Town en Union Station. De dag begon heel stralend. Geen kou en wind. Heerlijke dag geweest om door Chicago te wandelen. Pas tegen het eind van de dag kregen wij veel regen. Dat mocht de pret niet drukken omdat alle bezienswaardigheden bezocht waren. In de regen hebben wij heerlijk gelopen en shoppen op de Magnificent Mile. Moe maar voldaan terug in het hotel en de nodige voorbereidingen getroffen voor de dag van morgen. We gaan Chicago verlaten en hopen te eindigen in Springfield IL. De eerste etappe van onze Route66
USA 2015/Route 66: 20 april 2015
In de buitenwijken van Chicago. Een wijk waar je ’s nachts zeker niet moet zijn. Castle Car Wash. Het is een oude autowasserij waar ooit Al Capone zich nog verborgen hield. Del Rhea’s Chicken Basket: Een restaurant waar ze claimen de beste Fried Chicken uit de verre omtrek te verkopen. White Fence Farm: Ook hier claimen ze de beste Fried Chicken te verkopen. Stateville State Prison: Een grote gevangenis en hier werken naar schatting 1300 mensen. We zullen tijdens deze reis nog meer van dergelijke opvoedkundige instituten vinden. Joliet Prison: Deze gesloten gevangenis ligt aan de andere kant van de rivier. Hier zijn vele series films als Prison Break en Blues Brothers opgenomen. Rich & Creamy: Een typische Route66 bezienswaardigheid. Een ijs-kraampje. Dick’s Towing: Een garagehouder en kraanwagenbedrijf met opvallende gevel reclame en wat hij doet. Overnachting in Route66 Hotel. Het hotel heeft een uitstraling die als thema The Mother Road herbergt. Alles ademt hier de Route66 uit. Apart om hier te mogen verblijven.
USA 2015/Route 66: 21 april 2015
Doc’s Soda Fountain is een gezellig cafe/restaurant. We werden begroet door de eigenaar en schreven wat in zijn boek voor bezoekers. Het lijkt op een soort dorps cafe. Heel veel locals die hier hun lunch gebruiken. Ariston Café nog zo’n route66 icoon. Op weg naar St. Louis kom je af en toe opvallende dingen tegen. Een Ketchup fles in groot formaat. De betekenis ontgaat mij helemaal. Maar wat is er niet vreemd aan de Route66? Louis Gateway Arch is een monument. Hiermee vierde men de uitbreiding van de VS in westelijk richting. De boog is 192 meter hoog en 192 meter breed aan de basis. In 1962 begon de bouw en in 1965 werd het monument opgeleverd Kosten 15 miljoen dollar. Het monument is te bezoeken met twee liften. Overnachting Best Western Hotel. Morgen weer verder richting Springfield MO.
USA 2015/Route 66: 22 april 2015
Relatief weinig gereden. Wel bijzondere indrukken opgedaan. Het bezoek aan Abraham Lincoln (graf en woning) en de vele mooie iconen op deze Route66. Deze reis geeft een goed beeld van hoe Amerikanen op het platteland leven. Mooie dorpjes. Velen van deze gehuchten doen mij denken aan de serie Peyton Place. Een Oldie onder de soaps van onze tijd. Afsluiting van de dag met een bezoek aan een burger & shake tent in een jaren 60 entourage.
USA 2015/Route 66: 23 april 2015
Met dank aan onze TomTom en een gedegen voorbereiding kom je een heel eind op de route 66. In het zonnetje, wat koude wind en country muziek op de achtergrond voelt het leven hier in US relax aan. Moet ook bijzonder zijn deze route op de motor te doen. Vandaag tot Springfield MO gekomen en morgen doortrekken naar Tulsa OK. Blue Whale (blauwe walvis): Deze walvis werd tussen 1970 en 1972 gebouwd door Hugh Davis voor zijn vrouw (Zelta Davis) ter ere van hun 34ste huwelijksdag. Hij deed er 2 jaar over en gebruikte o.a. 126 zakken cement, zowat 10.000 kilo grind. Mensen (kinderen) konden de walvis beklimmen en er van af duiken of glijden in het water van wat nu een vijver is. In 1988 werd het park gesloten en raakte het onderhoud aan de walvis en de omgeving in het slop. In 1995 kon Blaine Davis (de zoon van Hugh en Zelta) het verval niet langer aanzien en begon, samen met een groep vrijwilligers aan een grote opknapbeurt en het is nu een haast verplichte stop aan route66. Net na 18.00 uur aangekomen in Tulsa en vervolgens inchecken in Hotel Desert Inn Motel. Een ouderwets route66 motel. Rit van vandaag was voorspoedig verlopen. Maximaal genieten van de American Way Of Life.
USA 2015/Route 66: 24 april 2015
Ik ga mij steeds beter aanpassen op de American Way of Life. Vandaag door 3 staten getrokken: Missouri, Kansas en Oklahoma. Onderweg veel tegenstellingen van arm en rijk. Met name het wonen in luxe huizen of stacaravans. Door dorpjes gereden waar de doorsnee locals hardwerkende Amerikanen zijn die niet verder komen dan hun county grenzen aangeven. Dit is hun manier van leven en goed om dit van dichtbij te zien. De stempel van stugge Amerikanen gaat bij mij niet op. Altijd vriendelijk en een helpende hand toesteken. I love it!
USA 2015/Route 66: 25 april 2015
Een enerverende dag. Wij zijn aangekomen in Dallas. De ochtend ontbeten bij Ollie’s. Het restaurant was volledig ingericht met treintjes. Veel gekke dingen gezien op onze route66. Aangekomen in Oklahoma City bezoek gebracht aan het Memorial ter nagedachtenis van de bombing in 1995. Indrukwekkend en wat een stilte hier.Van daaruit in Dallas aangekomen voor ons bezoek aan JFK memorial en uiteraard een bezoek aan Southfork ranch van onze bekende serie “Dallas”. We werden hier overvallen met een tornado warning en vonden het verstandig om binnen te blijven. Moe maar voldaan van alle indrukken hebben wij ons bed opgezocht. Morgen weer een dag.
USA 2015/Route 66: 26 april 2015
Heerlijk een dag zonder km’s. Na de enorme regenbuien van gisteravond hebben wij een zonnige dag gehad met temperaturen van 30 graden. Vanuit het hotel zijn wij voor een excursie vertrokken naar Southfork Ranch waar de serie Dallas werd opgenomen. Toch heel bijzonder om zo’n plek te kunnen bezoeken. Dat geldt ook voor de plek waar Kennedy werd vermoord. Deze gebeurtenis staat nog steeds op mijn netvlies gegrift. Nu heel bijzonder omdat je hier staat. Ook het museum en de plek van waaruit werd geschoten deed mij terug denken aan de 60 jaren. Terug in het hotel heb ik nog met 70+ pokertoernooi mee gedaan. Wel lachen met die oudjes. Er zaten ook 2 veteranen bij uit WOII. Dus ver in de 90! Respect voor deze veteranen! Morgen richten wij ons als einddoel op Amarillo (Texas)
USA 2015/Route 66: 27 april 2015
Is this the way to Amarillo? Yes! Vanmiddag aangekomen om de Route66 weer op te pakken. De rit vanuit Dallas verliep goed maar onderweg nog wel schrikken van kleine tornado’s. Het weer sloeg om en het begon goed te waaien. Onderweg nog een toetje tegengekomen voor Herman & Pierre. Deze dame ging wel heel luchtig de straat op. Is this the way to Route66?
USA 2015/Route 66: 28 april 2015
“Singing in the rain” het muziekje wat toepasbaar was op deze dag. Vanaf de nachtelijke uurtjes tot ver in de middag bleef het hier hozen. Ondanks dat gingen wij met goede moed op pad. De meeste km’s gingen over de Interstate ipv Old Route66. De oude route was onverhard en door de vele regenval had je kans vast te komen zitten met de auto. Uiteindelijk ook Midpoint gevonden en zijn wij op de helft van het traject.Wij zijn in New Mexico en niet te vergeten een ander tijdzone. Dus de klok met 1 uur terugzetten. Tijdsverschil met Nederland is 8 uren. Morgen verder.
USA 2015/Route 66: 29 april 2015
Heerlijk vandaag een zonnige dag gehad. Niet al te lang in de auto gezeten. In Pecos National Historical Park nog een heerlijke wandeling gemaakt door wat vroeger het indianenreservaat was geweest. Van daaruit naar Santa Fe en vervolgens in Albuquerque. Hier bezochten wij Old Town. De Mexicaanse en Indiaanse invloeden waren duidelijk zichtbaar. Rond een Plaza waren tal van winkels en restaurants te vinden. Het geheel gaf zoiets van dat de tijd hier stil stond. Morgen staat weer een lange dag te wachten met heel veel kilometers!
USA 2015/Route 66: 30 april 2015
Zoals gewoonlijk gaat de wekker om 07.00 uur af. De plannen voor vandaag zijn gemaakt. We gaan ons richten op het plaatsje Gallup (Nieuw Mexico). Als eerste gaan wij de auto van binnen schoonmaken. De stad uitkomen duurt altijd wat langer vanwege het drukke verkeer en de vele verkeerslichten. Maar daarna heb je het rijk helemaal voor je alleen. Kilometers aan een stuk zijn wij alleen op de wereld. Oppassen voor onze dienders hier in USA. Snelheid ligt hier op ongeveer 65 km. Zodoende kwamen wij een trein tegen bestaande uit 4 locs en 119 wagons. Heel imposant em we hebben de tijd genomen dit schouwspel te bekijken. Verder op Route66 uiteraard de bekende dingen maar ook heel veel gost locaties. Een van die locaties was Grant. Hier een bezoek gebracht aan een Uranium mijn. Daarna stuk natuur Red Rock met een heuse Rodeo arena. Vervolgens in Gallup aangekomen. Een fantastisch Motel bezocht en als veteraan een monument ter nagedachtenis van gevallen Indianen in de 2e WO met een bezoek vereerd. Morgen verder naar onze Wigwam locatie in Holbrook.
USA 2015/Route 66: 2 mei 2015
“Running Water” heeft ons deze ochtend wakker gemaakt. Was vergeten om het ontbijt klaar te maken. Wij dus gedwongen een restaurant op te zoeken. Leuk in een wigwam slapen maar als je tent naast de spoorbaan staat dan weet je dat van slapen heel weinig terecht gaat komen. Om de 5 minuten kedeng, kendeng….stoomfluit…kedeng, kedeng…….en de rest kun je zelf wel invullen. De Route66 weer opgepakt voor het laatste gedeelte van deze reis. Daarna gaan wij noodelijker zitten waar alle natuurparken zo’n beetje te vinden zijn. Leuk te vermelden dat we in Winslow de corner in Winslow Arizona hebben bezocht waar de Eagles in hun liedje “Take It Easy” over zingen. Nostalgie ten top. Geweldig! Het bezoek aan Meteor Crater was indrukwekkend. Een van de best bewaarde meteoriet inslagen op aarde. Het gat zou een stadion kunnen herbergen van 2 miljoen mensen! Kun jij je dat voorstellen? Bij Flagstaff namen wij afscheid van de Mother Road en gingen noordwaarts op weg naar Monument Valley. Daar verblijven wij twee nachten op een camping in een cabin. Heel erg gezellig en een mooie omgeving staan wij omringd door rode rotsen met uitzicht op Monument Valley. Monument Valley is de locatie waar John Wayne heel veel films heeft opgenomen en uiteraard vele anderen met hem.. Denk ook aan reclame voor sigaretten. Wat een geweldig stuk natuur hier. Zonsondergang, zonsopgang en de maan hier allemaal voorhanden, wat heel veel mooie plaatjes oplevert. Vandaag was de langste dag voor ons. In totaal bijna 600 km gereden maar zeker de moeite waard geweest. Morgen nog meer mooie dingen doen zoals het rijden door Monument Valley over dirt road. Een afstand van ongeveer 17 mijlen rijden tussen al die rotsformaties.
USA 2015/Route 66: 3 mei 2015
Vandaag staat in het teken van Monument Valley en omgeving. Heel veel moeten rijden op dirt road. Zo kom je op plaatsen waar je met een conventionele auto niet gauw zal rijden. Wat een natuur! Morgen verder naar Grand Canyon om een bezoek te brengen aan Horse Shoe Bend.
USA 2015/Route 66: 4 mei 2015
Deze dag is een afronding van onze reis Route66. Begonnen in Chicago. Vervolgens 2x afgeweken van de route. Eerst Dallas en dan Monument Valley. De laatste week staat in het teken van bezoekjes aan de familie. De komende 3 dagen in Las Vegas – een kleine reünie met 21 familieleden – en daarna 2 dagen in Seal Beach Californie. De auto een wasbeurt gegeven en zoals je ziet -Ine van den Heuvel – was ik de auto!!!! Maar eerst het bezoek aan Horse Shoe Band. Ook weer zo’n natuur verschijnsel waar je je uren aan kan vergapen. De Colorado River kronkelt zich hier doorheen en door de Grand Canyon. Eerst een wandeling van 1600 meter en dan Horse Shoe Band. Daarna verder op weg naar Mesquite en onderweg nog een paar views van Lake Powell. Uiteindelijk in het Casino Hotel Casablanca (Nevada). We zitten ongeveer op 150 km van Las Vegas. Nog een kort ritje en dan Viva Las Vegas!
USA 2015/Route 66: 5 mei 2015
Korte rit van Mesquite naar Las Vegas. We logeren in Excalibur. Veel veranderingen hier. Met name oude hotels worden opgeknapt. Nog altijd veel toeristen. Daarna qualitytime with the family. Bevalt mij prima hier in Las Vegas voor de komende 3 dagen. In totaal heb ik inmiddels 6500 km gereden. Er komen er ongeveer 1000 bij. Na Las Vegas vertrek ik naar Los Angeles en daarna San Francisco Airport voor onze reis back home. Ga het stokje overdragen aan mijn zwager en schoonzus. Ben nu al jaloers als ik hun reisschema zie!
USA 2015/Route 66: 6 mei 2015
Viva Las Vegas. Opstaan met het gevoel wederom in Vegas te zijn geef je weer voldoende spirit om er tegenaan te gaan. Na gisteren de familie ontmoet te hebben – ongeveer 21 familieleden – gaan we verder met quality time family. Uiteraard gaat iedereen zijn eigen weg en z’n vertier zoeken in dit knotsgekke Vegas. Bijzondere mensen ontmoet als Sylvia, Astrid en Joe. Thanks, guys! Onze Afrojack was in town en de familie kon niet geloven dat hij Dutch is! De jongeren onder ons gingen naar zijn muziek luisteren. Zo zie je maar The Netherlands rules the world….haha. Shoppen en wandelen op “De Strip” hebben wij gedaan. Uiteraard kon ik het niet laten om een bar te bezoeken waar country muziek live gespeeld werd. Wat heet “live” Een hoop gebrabbel van een aantal Amerikanen die wat noten lieten horen maar dat mag de pret niet drukken. Puur gezellig! Moe en voldaan ons bedje opgezocht
USA 2015/Route 66: 7 mei 2015
