Dagboek
zaterdag 14 april 2018
Afgelopen donderdag thuis gekomen van een mooie Citytrip Budapest. Met zomerse temperaturen van 24 graden vertrokken en met 14 graden in Nederland. De komende twee dagen staan in het teken van de voorbereiding c.q. inpakken van mijn barang en de uitwedstrijd zaterdag tegen NAC JO19. Daarna met broers en familie heerlijk gegeten bij Bunga Melati in Riel. Een jaarlijks terugkeer in verband met de verjaardag van onze ma op 16 april. Overigens op 7 april verjaardag van onze pa en 15 april verjaardag Rudi. Zondag inderdaad vertrek naar Indonesie en weer mijn voetbalvrienden te mogen ontmoeten.
De wedstrijd was geen succes. Wij verloren daar met 2-1. Het eten was gezellig en uiteraard heel lekker! Daarna richting Schiphol om bij Gerry in Nieuw Vennep de nacht door te brengen. Inchecken met Garuda Airlines, vluchtnummer GA89 en plekje gevonden in hun Boeing 777-300, stoel 43K. Totaal gewicht bagage is 50 kg. Volgestopt met voetbalmaterialen zoals shirts en ballen door de voetbalvereniging Willem II, UNA en Heerenveen geschonken. Nu wat uurtjes slaap pakken om vervolgens fris aan de 14 uur durende vliegreis naar Jakarta te beginnen met aansluitend een 4 uur durende autorit naar Bandung. Zal niet meevallen om vrouw en kinderen maar voornamelijk mijn Fiona en uiteraard mijn ongeboren kleindochter 14 dagen achter te laten. Slaap lekker!
zondag 15 april 2018
Altijd wennen in een vreemd bed slapen. Zeker als je vandaag op het vliegtuig van de Garuda Airlines moet stappen om te vliegen naar je roots Indonesie. Het gevoel om daar weer terug te zijn, is altijd heel bijzonder! Vriendelijke mensen en altijd respectvol. Iets wat wij hier in Europa nogal eens willen vergeten. Met heel veel bagage vertrokken naar Schiphol waar het altijd een drukte van belang is. De mensen reizen tegenwoordig van hot naar her en er is geen plek op aarde te vinden die niet bereisd wordt. Rustig op de weg. Iedereen op een oor want het is zondag! Wordt PSV kampioen en gaat Willem II van NAC winnen. Ik zal het wel weten wanneer ik ruim 14 uren later aankomt in Indonesie met een tijdsverschil van 6 uren. Betekent ook 6 uren ouder en op de terugweg 6 uren jonger. Dat laatste bevalt mij het beste….haha…
Inmiddels airborn en boven Turkije (Ankara) hangen zitten we al op 2500 km en gaan nu richting Midden-Oosten. Vliegtuig op tijd vertrokken. Net dinner gehad en ik installeer mij heerlijk op twee stoelen en maak mijn bedje op. We gaan de nacht in. Goede nieuws Willem II gewonnen met 1-2 van NAC. Een nieuw seizoen eredivisie gewaarborgd. ‘
Service uitstekend en worden goed verwend door cabin crew Garuda Airlines. Uitstekende maatschappij. Tot zover het eerste deel van deze vliegreis. Live is beautifulnu effe naar PSV-Ajax kijken.
Heerlijk om wifi aan boord te hebben. De verdere vlucht fantastisch gegaan. Nauwelijks turbulentie. Wel heerlijk verwend door de stewardessen van Garuda Airlines. Wat een TOP service van deze maatschappij! Aangekomen in Jakarta kwam de hitte je al tegemoet en de geur van Indonesie weer naar boven. Wat heerlijk en een fantastisch gevoel is dat om terug te zijn in het land waar je roots liggen. Opgevangen door hele lieve mensen die mij met de auto verder brachten naar Bandung. Het was nog een reis van 4 uurtjes en al genoten van alles wat hier om mij heen voorbij gaat. Wat een bijzonder land is dit toch. Het hotel fantastisch en Roy met Steven inmiddels ontmoet. Roy is hier de technische directeur en Steven de teammanager. Van wat ik gezien heb, doen ze beiden fantastisch werk en ben zo blij dat alle kleding meegegeven door de voetbalverenigingen Willem II, Heerenveen en UNA hier een dankbare bestemming kennen. Na een opfrisbeurt ben ik gelijk gaan lunchen met beide heren en vervolgens de training bijgewoond. Voor mij was het ook een reden om gelijk aan mijn conditie te werken en zodoende de vermoeidheid kwijt te raken. Ongeveer 15 minuten langer ga ik het niet volhouden hier met deze vochtige temperaturen. De groep straalt een ongekend enthousiasme uit. De beide heren Roy en Steven doen hier goed werk. Wat ik zie en hoe de trainingen gaan kan ik alleen maar lof toezwaaien. Met de beperkte middelen toch een goede sfeer kunnen kweken. Volgens Roy komen de nieuwe spelers vanzelf binnen. De aanwas is groot en dus een goed teken dat het hier prima zit! Ben blij dat ik weer in mijn bedje ligt na een heerlijk Indisch maaltijd verorberd te hebben samen met Roy. Ben zo moe dat ik spontaan op bed in slaap viel….haha. Wat een heerlijk begin. Zie jullie morgen weer.
maandag 16 april 2018
In Nederland word je wakker met het gekakel van “Evers staat op”. Hier word je midden in de nacht gewekt om te gaan bidden. Het heeft iets mystieks en past gewoon in deze samenleving. In Nederland zou je hierover geweldig staan te vloeken. Hier word je weliswaar wakker, draai je om en valt weer in slaap. Hoewel dit laatste niet zo moeilijk was voor mij na zo’n lange reis in de benen.
Afgesproken met Roy bij zijn appartement. Hemelsbreed een paar 100 meter van mijn hotel vandaan. Dus effe een wandeling naar het appartement maar dan kom je tegen een grote uitdaging aan. Oversteken van een 4-baanse weg waarbij je moet gaan zigzaggen tussen de auto’s, vrachtwagens, motors en alles wat daarover heen beweegt. Keek dit effe aan en had inmiddels mijn tactiek bepaalt. Een ding is zeker wanneer je beweegt dan mag je niet meer twijfelen want dan is het kassa. Zo gezegd, zo gedaan en met de nodige zweet (angst) druppels heelhuids aan de overkant gekomen. Dit is het beeld wat altijd bij mij zal blijven hangen hier in Indonesie. Een complete chaos in het verkeer waarbij er totaal geen ontzag is voor voetgangers. Zebra (paden) die kun je zien in de dierentuin maar hier totaal overbodig. Denk je de nodige verkeersslachtoffers te zien liggen dan moet ik je teleurstellen want ondanks de chaos weet ieder chauffeur hier wel wat hij of zij aan het doen is. Een hoop kabaal van claxons, toeters maar ook mensen die als verkeersagent behulpzaam zijn om je te helpen oversteken. Geweldig en verbazingwekkend!
Ik neem vaak de taxi maar maak ook gebruik van Grabb (soort van Taxi) Prijzen zijn nagenoeg gelijk. Een rit van bijna 2 uren kost je al gauw omgerekend ongeveer 5 tot 10 euro. Ook vandaag de Angkot gebruik. Kleine busjes waar ongeveer 8 tot 10 personen in kunnen. Bushalte’s niet nodig. Hand opsteken en gewoon midden op de weg stoppen en instappen. Verder niet mekkeren en afrekenen ongeveer 2 euro. Het was mij het dagje wel hoor. Trans Metro Bandung eerst bezocht. Een heel sjiek winkelcentrum waar je alleen maar welgestelde mensen zie lopen. Het staat er vol met merkkleding winkels. Aan de overkant staat een groot moskee. Overal bewaking en een tolpoort om de mall binnen te mogen komen. Een ander winkelcentrum met de naam Paris van Java is een gezellige omgeving met veel restaurants en allerlei soorten winkels. Heerlijk om hier rond te lopen.
Dat was het wel weer voor vandaag.
Dinsdag 17 april 2018
The BnB Bandung Metro Indah is de naam van het hotel waar ik momenteel verblijf. Het ligt midden in de Metro Indah Mall en al heel vroeg is er een bedrijvigheid te bespeuren. Het heeft mijn nieuwsgierigheid wel gewekt en ik ging op pad. Het hotel zelf is schoon en de kamers zijn ruim. Het personeel is er uitermate vriendelijk. Alleen gisteravond kreeg ik de lampen niet uit op mijn kamer. Kon nergens de lichtknop vinden en ik had geen druppel alcohol op…haha. De receptie moest mijn redding zijn en ik vroeg hoe ik het licht uit kreeg. Hij moest wel lachen en ik werd steeds kleiner. Wat bleek de lichtknop zat onder het nachtkastje. Wie verzint er nu zoiets? Om 12.00 uur was het verzamelen op het sportcomplex voor de oefenwedstrijd tegen FSG FC. Een eerste voorbereiding, bespreking en daarna beginnen aan de warming up. Heel leuk om dit mee te maken en de boys te zien voetballen. Ditmaal in het oude tenue van Willem II JO19. Uitslag 2-2. Na afloop richting hotel en een hapje eten samen met Roy. Elke rit in Bandung is een belevenis op zich, Als daar dan nog een stevige regenbui overheen gaat, zie je iedereen stoppen en een regenpak aandoen om vervolgens weer op pad te gaan naar welke bestemming dan ook. Zelden heb ik zo’n harmonie in een samenleving gezien. Je voelt je hier weer op en top thuis. Uiteindelijk met file het restaurant gevonden en heerlijk genoten van het eten. Op weg terug effe bij Roy’s place een drankje genomen en een live optreden met muziek van Pussycat, Elvis etc Nostalgie ten top. Het zit erop voor vandaag. Morgen weer lekker genieten van wat er komen gaat.
Woensdag 18 april 2018
Een bewolkte dag met een temperatuur van 28 graden. Uit het hotel zag ik een soort van een wedstrijd voor kinderen met de beste versierselen. Hilarisch. Een flinke wandeling maken en eens observeren hoe het leven hier aan toe gaat. De bedrijvigheid in het verkeer, op het land en de kleine middenstanders die de dag weer door willen komen om geld te verdienen voor hun eerste levensbehoeften. In zijn geheel viel het mij op dat de mensen er gelukkig uitzagen. Armoede is er natuurlijk wel maar iedereen heeft hier genoeg te eten. De hoeveelheid rijstvelden is gigantisch. De hele infra in de stad behoeft een grote renovatie. Open riolen, asbest en huizen die met golf platen de zaak overeind houdt.
Daarna de huisvesting bezocht van de spelers die veel te ver weg wonen van hun ouderlijke huis. Het systeem van huisvesting zoals bij Willem II academie kent men hier dus ook. De spelers van de voetbalclub krijgen een onkostenvergoeding en huisvesting. Hiermee voorzien ze in hun eigen levensbehoeften. Het mag wel duidelijk zijn dat de regels in Indonesie een andere zijn dan bij ons. Veelal komen deze spelers uit een kampong en hebben uiteraard hun droom om profvoetballer te worden. Van hieruit wordt school gevolgd en daarna getraind. Veel verzuim omdat er getraind en wedstrijden gespeeld moeten worden. Leerplicht kennen ze hier niet! Ben diep onder de indruk en geeft mij alleen maar meer motivatie om deze spelers te helpen hun dromen waar te maken. Gelukkig is Roy hier die de boel bewaakt en de prioriteit school hoog in het vaandel heeft staan. Geweldig wat hij de afgelopen maanden heeft bereikt. Alleen kan hij het dus niet maar met een beetje hulp vanuit ons kikkerlandje is hulp altijd welkom in welke vorm dan ook. Daarna vertrokken naar Paris Van Java Mall. Een ritje van 15 minuten is al gauw een ritje van 60 minuten met de taxi en file. Kosten 60.000 RPH omgerekend ongeveer 4 EURO! Niet alleen het openbaar vervoer maar ook het eten is spot goedkoop. Een enerverende dag wat bij mij veel stof tot nadenken geeft nu ik in mijn bedje ligt. Heb heel veel bewondering voor de way of life van deze mensen.
Donderdag 19 april 2018
In je hotelkamer liggend in je bed viel mij op dat een rode pijl met opschrift “Kiblat” op het plafond was geschilderd. Ben er nu eindelijk achter dat de pijl staat in welke richting de moslims moeten bidden want daar ligt Mekka!
Vannacht wakker gehouden door een enorm wolkbreuk met veel gedonder uit de hemel. Midden in de nacht telefoontje van een van spelers dat de “House” was ingeregend. Met wat vlieg en kunstwerk heeft uiteindelijk teammanager Steven de regen zo goed als mogelijk buiten kunnen houden. Vandaag staat in het teken van de 2e oefenwedstrijd tegen Putra Jaya FC. De harde regens zorgen enigszins voor verkoeling maar inmiddels is het weer benauwend heet. Aangekomen op het complex en nauwelijks aan de warming-up begonnen of de hemelsluizen staan weer open met bliksem inslagen. Weliswaar wat verder weg maar voldoende om effe te schuilen. De wedstrijd werd uiteindelijk met 1-0 gewonnen. In het shirt van SC Heerenveen deze keer die de shirts beschikbaar hebben gesteld. Onze dank SC Heerenveen
❤️ Na afloop ben ik direct naar het hotel terug gegaan. Er kwam weer een befaamde migraine aanval. Dus maar het bedje in. De komende dagen staan in het teken van voorbereiding locatie voor een tweetal weken waar een aantal wedstrijden gespeeld gaan worden voor de competitie. Ongeveer een paar uurtjes hiervandaan gaan we twee dagen naar een plaatsje met de naam Majalengka. Een rit door de bergen en ik hou jullie daarvan op de hoogte de komende dagen.
Veel foto’s deze keer voor de voetbal liefhebbers
???
Vrijdag 20 april 2018
Vandaag is match day voor mijn team Willem II JO19. De wedstrijd tegen De Graafschap JO19 kan een grote stap zijn in het bereiken van promotie Ere Divisie JO19. Maar eerst de dag van vandaag die in het teken zal staan van teambuilding spelers met Staf van Super PROgresif.
Voorbereidingen treffen op het menu staat macaroni door Roy klaar gemaakt. Eerst maar effe een lunch of eigenlijk naar een snoepwinkel van Indische snacks. Wat heerlijk allemaal. Herkenbaar zoals het bij mijn moeder thuis was. Heb weer tape ontdekt en dat was wel zo enak
? Al lang niet meer meer mogen eten en het ligt hier zomaar voor het grijpen. Om een indruk te geven heb ik wat foto’s gemaakt van al dat lekkers. De meesten onder ons zullen het wel herkennen. Daarna zijn wij bij Steven’s huis de voorbereidingen gaan treffen voordat de spelers binnen komen. Wat een groot huis met een hele grote werkplaats waar allerlei textiel wordt gefabriceerd. Onderweg zijn wij ook nog gestopt bij een sportartikelen winkel met de toepasselijk naam “Barcelona”. Hier veel badminton artikelen. Het is een populaire sport in Indonesie. Spelers kwamen druppelsgewijs binnen vanwege de enorme files elke dag. Begonnen met wandelvoetbal en totaal onbekend voor onze Indonesische vrienden. Maar wel veel gelachen. Uiteindelijk overvallen door een hoosbui en dus was het makan tijd. Heerlijk vis, tahu, gebakken kip en maïskoeken. Daarna effe het nieuwe seizoen doorspreken. Zelf heb ik de spelersgroep nog toegesproken en iets over mijn verleden en mijn huidige functie als teammanager Willem II JO19 vertelt. Al met al een geslaagde dag. Morgen gaan wij naar Majalengka. Ongeveer 4 uren rijden door de bergen en blijven daar slapen. We gaan hier wat hotels bekijken voor de spelersgroep die in de maand mei twee weken zullen verblijven om een toernooi af te werken. Voor 1 nacht byebye mooi Bandung❤️
Zaterdag 21 april 2018
Na de overwinning van Willem II JO19 had ik een heerlijke nachtrust. Van de trainers begrepen dat het niet zo best was. Desondanks overheerst bij mij het gevoel dat resultaat heiligt de middelen. Volgende week zaterdag ben ik er weer bij. Klokslag 07.30 uur vertrokken met Roy en teammanager Steven richting Majalengka voor een 4 uren durende rit. We gaan de bergen in en zal zeker de nodige panorama’s verschaffen. In Majalengka gaan wij op zoek naar een geschikte locatie voor de selectie van Super PROgresif om in de maand mei daar gedurende twee weken met de competitie te beginnen. De nodige hotels bezocht voor staf en spelers en uiteindelijk daarin geslaagd een geschikte locatie te vinden. Effe nog het stadion bezocht waar de wedstrijden gespeeld gaan worden. Op weg daarheen werden wij getrakteerd op de zoveelste hoosbui die ik tijdens mijn verblijf hier te verwerken kreeg. Bij het stadion stond het veld blank en toch werd er een voetbalwedstrijd gespeeld. Ben geschrokken van het veld. Het gras kwam vrijwel boven je enkels uit. Een paar koeien op laten grazen zou zeker een oplossing kunnen zijn om het gras kort te krijgen. De hele accommodatie deed armoedig aan maar dit is Indonesie en niemand van de spelers zal hierover klagen. Men is al blij om te kunnen voetballen onder welke omstandigheden dan ook. Ben erg benieuwd naar de resultaten de komende twee weken van Super PROgresif. In Majalengka hebben wij een hotel gevonden en blijven hier 1 nacht slapen. Het is vroeg donker en door de bergen terug rijden naar Bandung trok ons niet erg aan gezien het vele drukke verkeer. De weg zelf leverde panoramische vergezichten op. Wat is het prachtig en ook mooi om te zien hoe de mensen hier in de bergen leven.
Zondag 22 april 2018
Vannacht flinke regenbuien en bij het wakker worden regent het nog steeds. Afreizen naar Bandung na een vruchtbare dag van voorbereidingen treffen voor volgende week start Super PROgresif in de competitie. Rit wederom door de bergen. Alles wat wij normaal vinden, is hier ver te zoeken. Een aantal hotels zagen er niet uit maar wat ze hier toelaatbaar vinden, zal door ons Westerlingen niet geaccepteerd worden. Voor veel spelers is dit het paradijs in vergelijking waarin ze nu wonen. Gisteren al een voorproefje gehad van het veld waar de wedstrijden gespeeld worden. Het geeft te denken maar hier vinden ze dit heel normaal. Zelf ben ik bijzonder onder de indruk van hun “way of life”. Het is puur en straalt een geluk uit die wij niet meer kennen in Europa. Niet dat er hongersnood is, eten ie er voldoende en iedereen heeft zijn mobiele telefoon maar de eenvoud en respect naar elkaar toe is bijzonder warm. Zelf val ik hier bijzonder op. Is het mijn kleding of uiterlijk? Vast staat waar ik ook kom de mensen blijven je volgen met af en toe een glimlach erbij. Ook het verkeer is heel erg bijzonder. Wat een discipline en rust in de dagelijkse file’s van bussen, vrachtauto’s, motors en voetgangers. Zo was ook onze rit terug naar Bandung. Normaal gesproken doe je er 1 uur over nu ben je ruim 5 uren onderweg! Maar wat een vergezichten?In Bandung aangekomen door naar het trainingsveld. Betaal mijn laatste training hier zijn. Daarna hapje eten in chimpalas walk (winkelstraat). Morgen nog wat shoppen. Woensdag richting Jakarta om uiteindelijk donderdag terug te vliegen naar Amsterdam.
Maandag 23 april 2018
Ik ga morgen vertrekken naar Jakarta. Het zit erop. Vannacht nog een diarree en vervolgens ook nog mijn telefoon weg. Er zijn ergere dingen.
Dinsdag 24 april 2018
Vanochtend op tijd wakker geworden. Mijn chauffeur stond om 08.00 uur klaar om mij naar mijn hotel in Jakarta te rijden. De hele rit duurde ruim 5 uren! Wat een file’s hoe dichter wij bij Jakarta kwamen. Onderweg wel genoten van alle bedrijvigheid om mij heen. Vaak dwaalden mijn gedachten terug naar de afgelopen twee weken. Dankbaar dit van dichtbij te mogen beleven. Met Roy voorop en zijn enthousiasme die hij kan overbrengen op de spelers maar ook naar de mensen erom heen. Vastberaden om zijn steentje hier bij te dragen, de spelers iets tastbaars te geven ondanks de vele ontberingen die je elke dag tegen komt. Vele uren samen gesprekken gevoerd en vergelijkingen gemaakt met Nederland. Maar dit levert in principe niets op. Wel blij met wat wij mee gekregen hebben aan kleding voor deze spelers. Het is een klein gebaar maar hier een kostbaar iets. Het respect en dankbaarheid van de spelers is goud waard. Daarom mijn dank naar alle mensen uit Nederland die hier een bijdrage aan geleverd hebben. Ook mijn diepe bewondering voor Roy die toch het veilige Nederland achter zich laat om hier met zijn ervaringen in de voetbalsport iets tastbaars neerzet. Voor mij rest niets anders dan morgen op het vliegtuig te stappen en terug te keren naar mijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Hoe blij zal ik zijn om ze weer in de armen te kunnen sluiten. Gelukkig gaat het wat beter met mijn diarree. Inmiddels al weer wat gegeten. Effe inchecken en de lange reis kan weer worden aangevangen. Vertrek om 21.00 uur en 08.30 uur aankomst in Amsterdam. Iedereen bedankt voor het volgen van mijn avonturen in Bandung. Terimah Kasih.
Woensdag 25 april 2018
