Na een koude nacht zijn we lekker gaan douchen. De wind was gelukkig gaan liggen. We besloten om naar Banks Peninsula te rijden. Dit is een schiereiland boven Dunedin. We hadden de scenic route gereden met panoramische uitzichten. Aan het einde van deze weg heb je het Albatros centre. Hier wordt heel veel verteld over deze prachtige vogels. Buiten boven aan de klif zagen we nesten met aalscholvers. Mooie vogels die hun nesten in de gaten van de rotsen hadden gebouwd. Er waren er velen. Een van de ouders kwam steeds met nieuw voedsel voor de jongen in het nest. Een mooi gezicht om te zien. In de middag gingen wij het centrum van Dunedin verkennen. Deze stad heeft nauwe historische banden met de Schotse stad Edinburgh. Je leidt dat af aan de vele Schotse straatnamen en aan de vele huizen die hun Schotse tradities behielden. Het station wordt dan ook genoemd als een van de mooiste gebouwen in Nieuw Zeeland. En wij waren daar volledig mee eens. Na een paar uur door de stand gedwaald te hebben besloten we onze weg te vervolgen. We wilden een tocht langs de Catlins maken. Dit is een rit van 172 km. naar de stad Invercargill. Deze weg wordt ook wel: Southern Scenic Route genoemd. Het start in Dunedin en eindigt in Te Anau. Langs deze weg kwam je vele bezienswaardigheden tegen en worden ook keurig aangegeven langs de kant van de weg. Een aantal hadden wij bezocht zoals: Nugget Point, Jack’s Blowhole en Purakaunui Falls. Nugget Point: Hier staat een vuurtoren op een kaap waar we vanaf de parkeerplaats even naar toe moesten lopen over een steile weg. Het is de woonplaats van zeeleeuwen, aalscholvers en pinguïns en een aantal zeeleeuwen lagen lekker in het zonnetje op de rotsen. De pinguïns lieten zich echter niet zien. Waarschijnlijk was het tijdstipt nog iets te vroeg en daar konden wij niet op wachten. Bovendien komen ze aan land als de kust vrij is en dat betekent dat je als bezoeker een beetje verstoppertje moet gaan spelen met deze pinguïns. Jack’s Blowhole: Een ondergrondse tunnel waar zeewater door stroomt en je uitkijkt in een diep gat, waarbij Jack dan het zeewater tot 60 meter zou uitspugen. Een wandeling van 40 minuten tussen de grazende schapen ging ons vooraf en zoals het spreekwoord aangeeft: We werden “schaapachtig” aangekeken. Over heuvels, dalen en schapenkeutels moesten wij toch nog een behoorlijke klim maken. Het resultaat was teleurstellend want Jack had geen zin om 60 meter te spuiten. Het was inmiddels 19:30 uur. Normaal gesproken hadden wij al lang op een camping gestaan maar we wilden nog de Purakaunui Falls bekijken. Een wandeling van 10 minuten viel ons ten deel en de schemering begon reeds in te vallen. Dus in snelle tred de wandeling gedaan. Een mooi schouwspel waarbij de rivier ongeveer 20 meter diep uiteen valt. Terug in de camper moesten wij hier wel om lachen omdat wij ons gedroegen als Japanse toeristen die even snel een foto willen maken en even snel weer verdwenen. Het was genoeg geweest voor vandaag. Bovendien had ik nog maar voor 175 kilometer aan diesel en gedurende de rit had ik maar weinig benzinestations gezien. Een camping opzoeken en daar maar vragen waar het dichtstbijzijnde benzinestation is. De camping gevonden en het begon snel koud te worden met donkere wolken die voorbij kwamen. Een fikse regenbui viel ons dan even later ook ten deel. Een plaats aangewezen gekregen door een van de eigenaressen van de camping en tijdens de wandeling viel ons oog op een mooie unit met een tweepersoonsbed erin. Er waren er nog genoeg vrij en door extra te betalen konden wij daar gebruik van maken. Lang hadden wij hier niet over moeten nadenken want de afgelopen nacht was het bijzonder koud geweest in de camper. Snel eten koken in de gemeenschappelijk keuken en de eigenaresse kwam nog langs om een babbeltje te maken. Een lang gesprek wat resulteerde in wederzijdse verhalen en ook de vele foto’s die wij tot nu toe hadden gemaakt , lieten wij haar zien. Een en al bewondering voor de mooie foto’s en haar echtgenoot kwam tevens ook binnen. Gezelligheid dus. Om 22:30 uur was het tijd voor ons luxe bedje. We vielen als een blok in slaap en een enerverende dag was weer voorbij.
