De camping om 08:30 uur verlaten voor een nieuwe ontdekkingsreis door Nieuw Zeeland. Het weer was zeer aangenaam maar dat zou in de loop van de dag veranderen. Dan weer regenbuien dan weer zon. Gelukkig was de temperatuur goed. In Coromandel nog wat boodschappen gedaan voor het avondeten. Kip met aardappelen en bloemkool zou het vandaag worden. Uiteindelijk werd het kip met brood. Vandaag hadden wij drie attracties afgewerkt en dat betekende dan ook dat wij maar weinig kilometers hadden gemaakt. In Coromandel gingen wij met een treintje mee om een rit te maken van ruim 1 uur. De Driving Creek Railway and Potteries, een smalspoorlijn, voert ons in speciaal ontworpen rijtuigen door inheemse bossen, via tunnels en over bruggen, naar een uitkijkpunt hoog boven Coromandel. Daar kregen wij een fantastisch uitzicht te zien over Coromandel en zijn omgeving. Zeer zeker de moeite waard geweest om het te doen. Na afloop reed ik met mijn camper van 7 meter een weggetje op die ik beter niet had kunnen nemen. Een smal weggetje, niet geasfalteerd en bergop. Uiteindelijk ervoor gekozen achteruit te rijden. Gerry had ik maar laten uitstappen. Ze werd zenuwachtig en dat kon ik er zeker niet bij hebben. Vol vertrouwen manoeuvreerde ik mijn camper in zijn achteruit de berg af. We hadden geen brokken gemaakt en konden verder rijden in de richting van Hahei. In Hahei zijn wij begonnen aan een twee uur durende wandeling naar Cathedral Cove, waar in een witte kaap een spectaculaire, kathedraalvormige grot, toegankelijk bij laag water, is uitgesleten. Je had hiervoor wel enige uithoudingsvermogen nodig gehad maar het fraaie uitzicht van de klif maakt veel goed. Daarna bezochten wij Hot Water Beach. Bij laag water kan je dan op een smalle strook je eigen warmwaterbron graven. Gerry had geen schepje nodig maar groef het zand weg met haar handen. Het resultaat was teleurstellend. Het water was nog steeds erg koud. Uiteindelijk besloot ze maar bij iemand anders haar pootje in het water te stoppen en dat had ze geweten. Het water was kokend heet en als je niet uitkijkt, krijg je binnen de korste keren brandwonden. Al met al een koddig gezicht al die mensen te zien graven. De locals moesten erom lachen en achteraf was dat niet zo vreemd. Er was maar een klein strookje beschikbaar waar je je eigen warmwaterbron kon opgraven. De meeste mensen zaten hier dus ver vandaan en dat leverde natuurlijk enige hilariteit op bij de locals. Tegen 18:00 uur vertrokken wij richting camping in Hahei. Het eten smaakte ons goed en daarna hadden wij nog wat zitten internetten om de afgelopen twee dagen aan dagboek en foto’s door te kunnen sturen naar Nederland. Uiteindelijk was het gelukt en konden wij ons mandje weer opzoeken. Een enerverende dag was afgelopen.
